شیخ صدوق از سلمان فارسی نقل می‌کند:

مردی نزد سلمان فارسی آمد و گفت‌: ای ابوعبدالله(کینه سلمان فارسی است) من موفق نمی‌شوم نماز شب بخوانم

سلمان در جوابش فرمود: در روز خدای را معصیت نکن.

پس واي بر نمازگزاران، آنان كه از نماز خود به واسطه سبك شمردن و بي اعتنايي بي خبرند

سوره ماعون-آيه پنجم

از رسول خدا(صلی الله علیه واله) نقل شده؛

كسي كه در نماز خود سستي كند، خداوند او را به پانزده بلا مبتلا سازد؛

خداوند از عمر و روزيشبر دارد

هر عملي را كه انجام مي دهد برآن پاداش داده نشود

براي او در دعاي افراد شايسته حظ و بهره اي نباشد

خوار و گرسنه و تشنه مي ميرد

از روي او سيماي صالحين را محو نمايد

دعايش به آسمان برده نمي شود

قبرش بر او تنگ گردد

خداوند فرشته اي را در قبرش مامور كند كه او را عذاب نمايد

به حساب سخت محاسبه خواهد شد

خداوند به او نظر نمي كند و او را پاكيزه نمي فرمايد

و براي اوست عذاب دردناك

خداوند فرشته اي مامور كند كه در حالي كه خلائق به سويش مي نگرند، او را به صورت بر زمين بكشاند.

از امام صادق(علیه السلام) از گناهان كبيره پرسيده شد

فرمود :  گناهان بزرگ هفت است؛

1)كفر به خدا

2) قتل نفس

3)عقوق والدين

4)خوردن ربا بعد از بينه و روشن بودن آن

5)خوردن مال يتيم از راه ظلم

6) فرار از جنگ و تعّرب بعد از هجرت

7)برگشت از محل علم و ايمان به جايي كه علمي درآن نيست و ازآنجا بيرون آمده

راوي می گويد؛گفتم اين است معاصي بزرگ؟

فرمود؛ آري.

گفتم؛ خوردن يك درهم از مال يتيم ظلم بالاتر است يا ترك نماز؟

فرمود ترك نماز

گفتم؛ پس شما ترك نماز را از كبائرنشمردي؟

فرمود؛ نخستين چيزي كه براي تو گفتم چه بود؟

گفت؛ كفر

فرمود؛ پس به راستي كه تارك الصلاه (يعني بدون علت) كافر است.

امام علي (ع) :

اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.

غررالحكم، ج 5، ص 116، ح 7592

روزي پيامبر اكرم(ص) در مسجد تشريف داشتند

مردي وارد و مشغول نماز شد و ركوع و سجودش را خوب بجا نياورد

حضرت فرمودند: اگر اين مرد در حالي كه نمازش اينطور است از دنيا برود ، به دين من از دنيا نرفته است.

پيغمبر اكرم (ص) :

كسي كه به نماز اهميت ندهد و آن را سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است.